مرا عهدیست با شادی که شادی آن من باشد
/ مراقولیست با جانان که جانان جان من باشد (A01)
این جا کسی است پنهان دامان من گرفته / خود را سپس کشیده پیشان من گرفته (A06)
تا پی غم می دوی شادی پی تو می دود / چون پی شادی روی تو غم بود بر ره گذر (A08)
مرا پرسی که چونی بین که چونم / خرابم بیخودم مست جنونم (A11)
من در تو گریزان شدم از فتنه خویش / من آن توام مرا به من باز مده (A13)
تومرا جان و جهانی چه کنم جان و جهان را / تو مرا گنج روانی چه کنم سود و زیان
را (A14)
خنک آن قمار بازی که بباخت هرچه بودش / بنماند هیچش الا هوس قمار دیگر (A15)
من در تو گریزان شدم از فتنه خویش / من آن توام مرا به من باز مده (A16)
خنک آن قمار بازی که بباخت هرچه بودش / بنماند هیچش الا هوس قمار دیگر (A19)
خنک آن قمار بازی که بباخت هرچه بودش / بنماند هیچش الا هوس قمار دیگر (A24)
یارمگو که من منم / من نه منم نه من منم / گر تو تویی و من منم / من نه منم نه
من منم / بر سر دار او منم / من نه منم نه من منم (B03)
هرگز دل عشاق به فرمان کسی نیست / کو مست خرابست به فرمان خرابات (B04)
تومرا جان و جهانی چه کنم جان و جهان را / تو مرا گنج روانی چه کنم سود و زیان
را (B06)
شاهی است که تو هرچه بپوشی داند / بی کام و زبان گر بخروشی داند / هرکس هوس
سخن فروشی داند / من بنده آنم که خموشی داند (B07)
سی پاره به کف در چله شدی / سی پاره منم ترک چله کن (B11)
دلبر و یار من تویی رونق کار من تویی / باغ و بهار من تویی بهر تو بود بود من
(B12)
جان من است او هی مزنیدش / آن من است او هی مبریدش (B13)
اوست نشسته در نظر من به کجا نظر کنم / اوست گرفته شهر دل من به کجا سفر برم (B14)
دفتر صوفی سواد حرف نیست / جز دل اسپید همچون برف نیست (B15)
ای مونس روزگار چونی بی من / ای همدم و غمگسار چونی بی من / من با رخ چون خزان
خرابم بی تو / تو با رخ چون بهار چونی بی من (B16)
امروز مها خویش ز بیگانه ندانیم / مستیم بدان حد که ره خانه ندانیم / در عشق
تو از عاقله عقل برستیم / جز حالت شوریده دیوانه ندانیم (B18)
ای زندگی تن و توانم همه تو / جانی و دلی ای دل و جانم همه تو / تو هستی من
شدی از آنی همه من / من نیست شدم در تو از آنم همه تو (B19)
امروز دلم عشق است فردای دلم معشوق / امروز دلم در دل فردای دگر دارد (B21)
جان من است او هی مزنیدش / آن من است او هی مبریدش (B22)
اندر دل من درون و بیرون همه اوست / اندر تن من جان و رگ و خون همه اوست (B23)
صنما چگونه گویم که تو نور جان مایی / که چه طاقت است جان را چو تو نور
خودنمایی (B25)
سودای تو را بهانه ای بس باشد / مستان تو را ترانه ای بس باشد (B28)
ای در دل من میل و تمنا همه تو / واندر سر من مایه سودا همه تو (B29)
تو را در دلبری دستی تمامست / مرا در بی دلی درد و سقامست (B33)
عشقست طریق و راه پیغمبر ما / ما زاده عشق و عشق شد مادر ما (B35)
عشق مه من کار عظیمی است ولیک / من بنده آنم که غلامش عشق است (B37)
در من بدمی من زنده شوم / یک جان چه بود صد جان منی (B38)
گویند سرانجام ندارید شما / ماییم که بی هیچ سرانجام خوشیم (B40)
به ازین چه شادمانی که تو جانی و جهانی / چه غمست عاشقان را که جهان بقا ندارد
(B41)
ز فلک فتاد طشتم به محیط غرقه گشتم / به درون بحر جز تو دلم آشنا ندارد (B43)
در دل و جان خانه کردی عاقبت / هر دو را دیوانه کردی عاقبت (B44)
ای ما و صد چو ما ز پی تو خراب و مست / ما بی تو خسته ایم تو بی ما چگونه ای (B45)
آب حیات عشق را در رگ ما روانه کن / آیینه صبوح را ترجمه شبانه کن (B46)
صنما به چشم شوخت که به چشم اشارتی کن / نفسی خراب خود را به نظر عمارتی کن (B47)
از درد تو هیچ روی درمانم نیست / درمان که کند مرا که دردم هیچست (B48)
افکند مرا دلم به غوغا و گریخت / جان آمد و هم از سر سودا و گریخت (B49)
ای زندگی تن و توانم همه تو / جانی و دلی ای دل و جانم همه تو (B50)
چون می روی بی من مرو ای جان جان بی تن مرو / وز چشم من بیرون مشو ای مشعل تابان من (B51)
گرد آن نقطه چو پرگار همی زن چرخی / این چنین چرخ فریضه ست چنین دایره را (B57)
ما چاره عالمیم و بیچاره تو / ما ناظر روح و روح نظاره تو (B58)
چندان بگردم گرد دل کز گردش بسیار من / نی تن کشاند بار من نی جان کند پیکارمن (B59)
ماییم قدیم عشق باره / باقی دگران همه نظاره (B61)
جز عشق نبود هیچ دمساز مرا / نی اول و نی آخر و آغاز مرا / جان می
تو مرا جان و جهانی چه کنم جان و جهان را / تو مرا گنج روانی چه کنم سود و
زیان را (C02)
باز آمدم خرامان تا پیش تو بمیرم / ای بارها خریده از غصه و زحیرم (C03)
زمیانم چو گزیدی کمر مهر تو بستم / چو بدیدم کرم تو به کرم دست گشادم / نصرالعش اجیبوا و الی الوصل انیبوا / طلع البدر فطیبوا قدم الحب و انعم (B63)